Përplasur qosheve të zymta flas

I joshur prej mendimit të pakufi

Harbutësisht  në heshtje, butësisht godas

Jam unë ajo që je dhe ti

Ngjitur pranë teje, ëmbël përbuz

Tradhëtoj veten bashkë me ty

Kënaq zemrat, shpresën shkëpus

Jam unë ajo që je dhe ti

Ujis shpesh frikën me ujë vetmie

Ndër vlerën e quajtur pangopësi

Unë rrit të voglin dhe mplak të madhin

Jam unë ajo që je dhe ti

Me gjurmët e tua thjesht rris shtegëtimet

Nesër nuk jam,as dje, por jam tani

Jetoj mes ëndrrash, hutoj mendimet

Jam unë ajo që je dhe ti

Fatjon Kadillari